DIY kaartjes: Nieuwe materialen

 Met het lekkere lentezonnetje kom ik steeds meer toe aan mijn creativiteit. Dus ook deze maand nog een paar leuke kaartjes gemaakt. Allereerst deze voor de trouwdag van mijn zus. 8 jaar staat voor brons (zie de hoekjes).
De harten waren nog het meest lastige. IJzerdraad, hoe bevestig je dat aan een kaart?
Op internet naar ideetjes gezocht en kwam eigenlijk op weinig zinnigs uit. Maar gelukkig vond ik snel een oplossing. kleine 3D plakkers. Dit zijn kleine vierkantjes, voorgesneden en dubbelzijdig gelijmd. Deze op 2 plaatsen bevestigen, goed aandrukken, en voor de zekerheid hield ik de kaart nog even ondersteboven om te kijken of het echt wel bleef zitten. En hoera! Het lukte!
Ben zeer trots op deze creatie.

 Mijn tweede kaartje mag er zeker ook wezen. Het is voor een vriend gemaakt die jarig is. Hij is voor 2 jaar naar het buitenland als zendeling voor De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Dus post is dan uiteraard geweldig om te krijgen. (Zie ook mijn andere blog over mijn eigen zending). De eendjes zijn ponsjes en in het midden is een paillet in de vorm van een verjaardagstaart.
Een vriend van me die enthousiast was over mijn kaart vroeg hoe ik de eendjes zo rond om had gekregen.
Simpel! Eerst plak je de basis eendjes van 1 kleur noord, oost, zuid, west. En dan draai je de kaart mee om de eendjes in de andere kleur er tussen te plakken met hetzelfde principe.
Heel simpel, en net zo leuk te doen!

Uiteraard kun je de kaart zelf opleuken met tekst of er een andere paillet in het midden gebruiken naar keus.

Een ander vriendinnetje is ook als zendeling weg en vierde recentelijk het feit dat ze al een jaar weg is. Dus voor die gelegenheid stuurde ik haar dit kaartje. Het is een zeer versimpelde 1, met in het midden, als dat nog niet duidelijk was, een sticker 1 De eendjes zijn weer ponsjes.
De hartjes zijn een wat dikker soort sticker (ook wel 3D stickers genoemd).

Al met al, zijn deze laatste twee kaarten simpel te maken en zien er tegelijkertijd ontzettend leuk uit.
Maak van kaartjes schrijven gewoon een feest, voor jezelf, want zo blijf je bezig, maar ook voor de ontvanger. :)

Rubenshuis Antwerpen

Zelfportret

Peter Paul Rubens (1577-1640) wordt al op jonge leeftijd beschouwd als een meester schilder.
Nu is hij bij de meeste mensen bekend als 1 van de Vlaamse grootmeesters in de schilderkunst. Bijna alle musea die zich specialiseren in oude schilderkunst bezitten wel een schilderij van Rubens.

 Tijdens mijn bezoek aan de stad Antwerpen kon ik, als aanstaand kunsthistoricus, het Rubenshuis niet links laten liggen.

In 1610, twee jaar na zijn terugkeer uit Italië, kochten Rubens en zijn vrouw Isabella Brant een huis met grond aan de Wapper (nu bekend als het Rubenshuis).

In de daaropvolgende jaren werd de woning naar zijn ontwerp uitgebreid met een halfronde beeldengalerij, een groot atelier en een portiek, die in de late jaren 1610 waren voltooid. Het nieuwe deel was de belichaming van Rubens’ artistieke idealen: de Grieks-Romeinse oudheid en de kunst van de Italiaanse renaissance.
Het gebouw met zijn rijke en antiek geïnspireerde decoraties kende zijn gelijke niet in het toenmalige Antwerpen. Rubens’ ingrepen – het halfronde ‘Pantheon’, het atelier, de portiek en tuinaanleg – verleenden het huis de uitstraling van een Italiaans ‘palazzo’.

Vanaf de tweede helft van de achttiende eeuw ondergaat het Rubenshuis verschillende verbouwingen en geraakt het enigszins in de vergetelheid.

In de loop van de 19de eeuw groeit opnieuw het besef om de woning als monument in te richten. Wanneer de stad Antwerpen het huis in 1937 kan verwerven, is een grondige restauratie nodig. In 1946 wordt de voormalige woning van Rubens geopend als museum. De portiek en het tuinpaviljoen zijn vandaag de enige authentieke restanten van het zeventiende-eeuwse complex.

 

 

Als je niet voorbereid was op het museum, zoals ik dus, dan verwacht je eigenlijk een beter beeld te krijgen van hoe Rubens leefde en vooral ook een overzicht van zijn werken daar te zien. Niets is minder waar.

 

Aan de hand van een zeer grondig boekje doorloop je een vaste route door de woning. De kamers, zoals ze waren in de tijd van Rubens, zijn aangegeven met bordjes aan de deurpost bevestigd, maar wanneer je een kamer binnentreed dan ze je niets meer van de originele opstelling. Wel staan er overal diverse schilderijen en objecten tentoongesteld.

 

Rubens was niet alleen een kunstenaar, hij was ook een kunstverzamelaar. Na zijn dood verspreidde zijn verzameling al snel, maar dankzij onderzoeken naar zijn inboedel is er al veel teruggekocht of in (langdurig) bruikleen  aan het museum. Zijn kunstverzameling gebruikte hij vaak als onderpand, en als handelswaar.

In het museum staan deze stukken dus tentoongesteld, en krijg je op die manier een beeld op de inspiratiebronnen van Rubens.

Enkele stukken die er te zien zijn:





Jacob Jordaens (1593-1678) Maria en het kind in een krans van bloemen, vruchten en groenten.



Helena Fourment en stilleven.

Kunstkast 17e eeuw

Buste van Seneca





Het huis zelf is van binnen vrij klein, waardoor het soms in de halletjes heel benauwend kan zijn, zeker als het druk is. Maar er zijn veel leuke doorkijkjes.

 

Tot slot, voor je naar de tuin gaat, kom je in een groot vertrek waar dan eindelijk enkele stukken van Rubens zelf hangen. De stukken zijn erg groot. Leuk is ook dat men hier de diverse stijlen kan vergelijken die Rubens door de jaren heen hanteerde.

 

 

Voor meer informatie bezoek de website van het Rubenshuis.

 

Al met al was het een zeer interessant bezoek dat zeker de moeite waard was. 

 

 

Probeer iets nieuws

Vogelsoaps

Mijn hele leven lang heb ik niks met vogels gehad. Ja uilen vond ik fantastisch en daar genoot ik vroeger enorm van toen ik wel eens naar die valkenierspresentaties ging. Maar verder moest ik het niet zo met vogels hebben. Die dingen zitten in een kooitje thuis, maken herrie op irritante momenten, en je kunt ze nooit knuffelen.

Dit alles veranderde toen ik vorig jaar kennis maakte met de vogels van een goede vriend van me. Hij heeft een valkparkiet en een koppel agapornis vogels. Het koppel had een nestje en hij had me uitgenodigd om na 8 weken te komen kijken. In eerste instantie moest ik niks van die beesten echt hebben, maar ik was gelijk weg van die kleine schattige pluizige kleintjes. Na een paar keer langskomen en observeren begon ik de karakters van die beestjes te gaan waarderen. Het pittige karakter van het agapornis vrouwtje, het enorme wattige karakter van het mannetje. En de valkparkiet mocht mij wel, zolang ik maar niet te dicht in de buurt van haar baasje kwam.

Nu lag onlangs de Flow naar buiten-boek (Voor meer informatie) bij mij op de mat. Ik hou ervan om erin te bladeren en dan al die websites te bekijken en te keuren. Dat is ook een onderdeel van mijn nieuwe dingen proberen (waarna ik het hier op mijn blog kan delen).
En 1 website sprong er echt uit voor mij: www.beleefdelente.nl.
Op deze website kun je live naar diverse vogelnesten en nestkasten kijken. De eerste cam waar ik succes had en iets zag was de webcam van de Oehoe's (grootste uilen in Europa). Daar zaten, in een spleet van een rotswand, 2 ongelofelijk schattige uilskuikens! Nadat ik bij was gekomen van het oeh en ahw zeggen had ik geluk. Moeder de uil kwam aanvliegen en ging haar kinderen voeren en verzorgen. Wat een ongelofelijk schattig gezicht was dat zeg!
Ik heb er dik een kwartier naar zitten kijken en was helemaal tevreden.

Nu is het leuke van deze site ook dat ze de highlights per dag uitlichten en als een soort uitzending gemist ernaast posten. Dus ik bij de oehoe's kijken naar die korte filmpjes, en pas toen er een muisje dwars langs het nest holde en moeder de uil net zo verontwaardigd keek als mijn kat, was ik compleet verkocht. Het leuk is dat je echt de karakters van die beestjes ook ziet in hoe ze reageren.

Steenuilen
Er staan ook webcams gericht op een kast voor steenuilen. Dat is ook echt een soapserie! Op dit moment is naar de live feed kijken erg saai want er zit zelden een beestje. Alleen als je 's nachts niet kunt slapen dan kun je misschien nog wel eens geluk hebben. Ik zei net dat het een soapserie was. Door die kleine korte filmpjes (hooguit 2 minuten) leer je een vrouwtje kennen die erg graag een nestje wil bouwen. Er is een mannetje in beeld, maar die heeft daar nog niet zoveel zin in. Verder krijgt deze kast ontzettend veel bezoek van andere vogels, vooral duiven! Zeer leuk om te kijken.

Oehoe's
Zoals ik al eerder meldde ben ik dus weg van die beesten. Het is een koppel met twee uilskuikens van nu ongeveer 2 weken oud. En die dingen worden snel groot joh! Ongelofelijk leuk is om naar de filmpjes te kijken waar ze muizen in de titel noemen, de dappere vlinder en de padden(trek).
Fijne is dat er continue wat te zien is bij het nest omdat de kuikens nog niet kunnen vliegen. Maar die twee zijn ook aan elkaar verknocht want ze verzorgen elkaar ook als ze wakker zijn.
In tegenstelling tot wat ik altijd geloofde dat uilen overdag slapen, zijn deze uilen gewoon wakker!
's Nachts wordt er inderdaad gejaagd, maar overdag zie je veel liefkozingen tussen moeder en kleintjes. En af en toe vliegt vader ook even langs.

Koolmezen
Je ziet koolmeesjes nog overal. Helaas is er geen nest, maar ook geen koppel verbonden aan deze nestkast, dus die kun je eigenlijk wel overslaan. Erg leuk is om naar het filmpje van de ongewenste bezoeker te kijken, waar je ineens een kat het huisje ziet inspecteren.

Slechtvalken
Wanneer je voor het eerst naar de camera kijkt dan lijkt het net alsof er een duif ligt te slapen, vooral overdag. Maar wat je ziet is een broedende slechtvalk. Ze hebben 1 eitje, en het lijkt, als ze er even niet op zitten, net een klein rond rood steentje. Het leuke/lieve van dit stel is dat vader ook af en toe broed! Ik wist wel van penguins dat vaders vooral eigenlijk de moeder zijn en hun kroost uitbroeden, maar kennelijk zijn er meer vogelsoorten waar ook vader even een poosje broedt.

Torenvalken
De livecam hier is meestal saai omdat ze er niet zijn, en nog geen nest hebben. Toch is het de thuis van een koppel torenvalken. In de filmpjes hebben ze op een gegeven moment een gigantisch gevecht met een andere torenvalk, en dat is nou echt zo'n Jerry Springer moment! Geweldig om te zien, ook wel indrukwekkend. Maar het is wel een stel om in de gaten te houden.
Vanochtend had ik geluk, het vrouwtje zat in de kast zachtjes te piepen, en het mannetje zat op het plankje ervoor. Beiden sliepen.

Ooievaars
Last but not least, een nest met ooievaars. Broedende ooievaars zijn nog niet zo heel erg saai. Als het donker is buiten, dan is het wel even schattig om te kijken hoe die twee samen op het nest zitten. Moeder ooievaar ligt op de 5(!) eitjes in het nest en vader staat er op 1 been naast.
Maar overdag is het ook superlief om naar te kijken. Vader ooievaar blijft nooit lang weg bij zijn vrouwtje. Hij komt vaak met takjes, stro en ander nestmateriaal langs en legt dat dan voorzichtig om zijn vrouwtje heen. Hij legt vaak een poot op haar, en dat is voorzichtig en liefdevol.
Soms lijkt het alsof hij met zijn lange snavel op haar kop aan het pikken is, maar zij vind het wel prettig, dus ik denk dat het een manier van verzorgen is.

Ik zou zeggen, neem elke dag de tijd om even te kijken naar deze prachtige beesten in de natuur. Geniet van hun karaktertjes, van de grappige, spannende en tedere momenten die deze beesten met elkaar beleven en ik beloof je dat je je er echt beter door voelt!

Een postbezorger met dyscalculie

Stelt u zich eens voor: u hoort de brievenbus klepperen. U loopt naar de brievenbus, en komt tot de ontdekking dat de post helemaal niet voor u is bestemd, maar voor de buren.
De meeste mensen reageren op 1 van deze manieren:

A. U zucht, denkt iets negatiefs over de postbezorger, haalt uw schouders op en bezorgt het zelf even bij de buren.
B. U trekt boos de deur open, zoekt de postbezorger en loopt naar hem of haar toe en uit uw frustratie en boosheid.

Over het algemeen reageren de mensen meestal zoals A. Vaak als ze me zien dan wijzen ze me er op (soms wel op een kattige manier) dat ik het verkeerd heb bezorgd, dat ze het zelf wel even corrigeren. En in het ergste geval komt het dan voor dat ik een hele straat verkeerd heb bezorgd en langs de huizen moet aanbellen om de post terug te vragen en de juiste post te geven.

Maar situatie B komt ook helaas regelmatig voor. Voornamelijk oudere mensen vinden het erg naar als je de post verkeerd bezorgd en komen je dat ook even in ronde woorden vertellen. Ook mannen in het weekend kunnen er wat van. Ik ben rond een kerstperiode een zeer boze man tegengekomen die me zelfs kwam uitschelden. Met het logo van je werk duidelijk zichtbaar moet je vriendelijk blijven, maar daarna heb ik echt wel even mijn baas gebeld om bij uit te huilen waarna ik weer verder moest werken.

Meeste mensen weten het niet van me, maar ik heb dyscalculie. Wat? Dyslexie maar dan met cijfers.
Wikipedia noemt het ook een leerstoornis met betrekking tot rekenen, maar dat omschrijft niet helemaal wat het probleem is. Sommige mensen hebben inderdaad problemen om het verschil tussen plus en min te zien, maar bij mij is het dat ik soms niet het verschil tussen een 6 en een 8 kan zien.
Nu heb ik hier vooral last van als ik onder stress sta, als mensen cijfers aan me vertellen en ik die moet opschrijven (telefoonnummers bijvoorbeeld), of als ik gewoon moe ben.
En dan kan het inderdaad wel eens voorkomen dat ik een cijfertje verkeerd lees en dat de post dan verkeerd terecht kom, bij de buren bijvoorbeeld.

Nu lijden echt niet alle postbezorgers die de post verkeerd bezorgen aan dyscalculie. Op zaterdagmiddag vertellen collega's wel eens aan me dat ze een gigantische kater hebben, sommige collega's zijn gewoon moe (vooral in de herfst, winter en wanneer het grijs en regenachtig is).
Maar postbezorgen kan, vooral als je, net als ik, een vaste wijk hebt die je 5 dagen per week loopt, soms gigantisch geestdodend zijn en als je dan even niet oplet zit je wel eens met de gebakken peren dat je de post bij een verkeerd adres bezorgd..
Het ergste dat er dan kan gebeuren is als je een hele straat verkeerd bezorgd en dat je huis aan huis moet bellen en de post moet terugvragen en de juiste post weer geven. Dat is me helaas al een keertje overkomen. Wat er daarna kan gebeuren is dat mensen gewoon boos op je kunnen worden, maar het fijne aan een vaste wijk is dat mensen al aan je gewend zijn en er meestal een grapje van maken.
Wat wel vervelend is wanneer je iets terug wil halen wat je verkeerd hebt bezorgd (fijn als het maar 1 adresje is), is wanneer ze niet thuis zijn.

In dat soort gevallen hoop ik altijd maar dat mensen reageren als in situatie A. Dat het enige wat ze denken is: wat een domme postbezorger, hun schouders vervolgens ophalen en het even bij het juiste adres in de bus doen.

Moraal van dit verhaal: wees lief voor uw postbezorgers! Ze werken door weer en wind, zijn menselijk en begaan ook wel eens vergissingen.



P.S.:
PostNL heeft tegenwoordig ook op de klantenservice een compliment voor de postbezorger rubriek die worden doorgemaild aan de desbetreffende postbezorger :D
http://www.postnl.nl/voorthuis/klantenservice/compliment.aspx

Begrafeniskaartjes

Ik heb een bak waarin ik achter tabbladen kaarten bewaar. Deze bak hoorde eens bij zo'n abonnementsactie en heb ik toen gekregen. Ik rommel er graag doorheen om gewoon te genieten van kaartjes die ik maak voor vrienden, verjaardagen en mijn neefjes en nichtje. Maar 1 tab blijft altijd leeg... Deelneming.
Dat zijn kaartjes die je stuurt naar iemand van wie zojuist een dierbare is overleden. Nu ben ik in een leeftijdsgroep waar dat niet zo snel gebeurd. Mensen om mij heen gaan eerder verhuizen, trouwen en kinderen krijgen dan dood. Maar je weet maar nooit.

Afscheid nemen is moeilijk en het is fijn om dan deelnemingkaartjes te ontvangen, dat mensen aan je denken, herinneringen ophalen, en troostende woorden proberen door te geven. Als postbode heb ik menige rouwkaart bij mensen in de bus moeten doen (zeer herkenbaar aan de rouwrand op de envelop en aan de rouwpostzegel).

 

 

Dus ben ik eerst inspiratie op gaan doen op internet. Welke kleuren zijn gepast (uiteraard zwart). Bloemen zijn ook een veel terugkomend thema, vaak een simpele bloem of een paardebloem die aan het pluizen is, of alleen een pluisje zelf.  En daarna ben ik zelf aan de slag gegaan. Drie kaartjes kwamen eruit.

Simpel kaartje met 3 herfstbladeren (die lichte is op de foto moeilijk te zien).
Als basis een crèmekleurige kaart, echt berkenbast gebruikt als ondergrond. De hoekjes zijn van die vellen die je op de markt kunt kopen. Simpel, attent en gepast. En eens een keertje wat anders dan met bloemetjes.

Vlinders zijn ook erg hot op een rouwkaart. Vaak in het zwart, of 1 grote in het wit. In plaats van een vlinder maar een libelle genomen. Het papiertje met tekst heb ik verhoogd met dubbelzijdig tape dat je anders gebruikt om 3D kaarten te maken.

Op deze foto kun je dat beter zien dat de libelle vrij dik karton is en dat het daardoor beter staat met de tekstframe iets verhoogd.
Het gekartelde heb ik gewoon met een speciale kartelschaar geknipt.

Om de een of andere reden wil deze foto niet juist draaien! Maar dat doet er niet heel erg toe.
Deze kaart kan evengoed een herfstkaart zijn als een deelnemingkaart. Sombere herfstkleuren geven een afscheid weer, terwijl het niet een deprimerende kaart is.

Zo, weer een aantal nieuwe ideetjes om kaarten te maken, met een morbide thema, maar daarmee wel mogelijkheden om mensen een klein beetje troost te schenken.



Fashion show 2

Marco Borsato zong heel vrolijk: vandaag is rood.
En dat is dan ook het thema van deze modeweek. Deze week is rood. Dus rode kleertjes, rode accesoires.

Maandag:
Gangsta style.
Chillen in rood, gewoon een heerlijke hoodie, geen gezeur er verder bij.

Dinsdag:
In het semi netjes. Shirt met lange mouwen, en een ketting erbij. Ketting heeft ook rood details. Netjes, en toch ook heel gewoontjes, en daarbij blijf ik ook mezelf.

 

Woensdag:

Stropdassentijd! Lekker opvallend naar college met een knalrode stropdas en een vest. Ik had helaas geen net jasje, anders zou die beter dienst hebben gedaan dan dit vest. Lekker eigenwijs, en eigentijds.

 

 

 

Donderdag:

In stijl naar een concert. Netjes en toch ook redelijk casual. Ik hou van dit shirt want elke keer als ik naar een concertgebouw ga (klassieke muziek) en ik dit shirt draag krijg ik altijd veel bekijks.

 



 

Vrijdag:

Na een hele dag reizen zag ik er minder sjofel uit, maar vandaag alleen een klein roodaccentje. Nu valt mijn groene shirt niet op, maar meteen mijn gezellige damesstropdas (jah er zit een verschil in... maar ik zie het zelf ook amper hahaha!)

 

 

 

 

Zaterdag:

Een dagje door de stad, zelfs dat kan in roodstijl!

 



 

 Zondag:
Vrolijk Pasen! Als Paasbunnie kun je er ook leuk uitzien.

Conclusie na een weekje rood: welke associaties mensen ook met rood hadden, ik hoop dat iedereen kan zien dat het niet gelijk hoeft te zijn van: so die komt daar even binnenlopen, maar dat het gewoon een mooie kleur is die inderdaad opvalt op het moment dat iemand er veel aandacht aan besteed.

Maar dat het ook heel gerafineerd over kan komen is ook mijn bedoeling.

Dames: draag meer rood! En heren, ook jullie staat rood geweldig!

Je haalt er meer energie uit, je mag gezien worden, en juist op momenten dat je dat niet wil kan rood dragen je een enorme boost geven aan je eigenwaarde.

 

Marco Borsato had dus helemaal gelijk: Vandaag is rood!

Quotes

Quotes of uitspraken, we kennen ze allemaal. In Nederland kennen we ze ook wel als tegeltjeswijsheden. Iedereen heeft er wel minstens 1 die favoriet is. Mijn moeder heeft op haar inspiratiebord boven haar hoofd een aantal hangen. Een favoriete uitspraak staat op een tegeltje, mijn koelkast heeft een paar magneetjes met grappige uitspraken. Facebook, Pinterest en al die social media sites hangen er ook vol van.
Maar wat doet zoiets nou met je?

Een poos geleden ontdekte ik deze geweldige clip die me echt heeft geraakt:

 

De reden waarom me dit zo aanspreekt is omdat ik soms het gevoel heb dat ik mijn leven niet in de hand heb. Alles in mijn leven is een aantal keer veranderd en dat kan soms wel een gevoel van instabiliteit geven. En juist die uitspraken waar Jason Silva het over heeft in deze clip kunnen je weer helpen om met beide benen op de grond te komen en te genieten van wie je bent en waar je nu in het leven staat.

 

Mijn uitdaging aan iedereen is dan ook om een uitspraak te vinden die je helpt op dit moment in je leven met de acceptatie waar je bent in je leven. En post die op je social media site! :)