Goede voornemens en terugblik

Het is alweer 3 januari, lukt het nog met de voornemens?
Het is echt te grappig om naar buiten te kijken en zoveel mensen nu braaf te zien hardlopen die in december nog niet te zien waren. Maar goed, over 2 of 3 weken is dat ook weer voorbij.

Wat zijn goede voornemens?
Meeste mensen besluiten om hun leven radicaal te veranderen: meer sporten, stoppen met roken, vegetarisch gaan eten, alleen nog gezonde snacks eten of bij een eco bedrijf voedsel en kleding te kopen.

Bijna niemand houdt dat vol!

Zelf hebben mijn man en ik uiteraard ook voornemens gemaakt na een terugblik op de doelen van vorig jaar. Want hoe hebben wij onze doelen gesteld dan?

Nou, uiteraard zijn er dingen waar we verbetering in willen. Waar wij naar kijken is wat we al doen in ons leven en daarin iets meer verbeteren.
In 2016 wilde ik afvallen. Ik had geen doel gesteld voor hoeveel kilo, want ik wist gewoon dat als ik dat doel niet haalde dat ik zwaar teleurgesteld zou zijn. Dus ik had als combinatie besloten: meer bewegen, eventueel sport, om te helpen afvallen.

Goed, dat is ook gebeurd! Ik ben, vol trots, 5 kilo afgevallen. Onder andere door afgelopen zomer Pokémon Go te gaan spelen, maar ook met mijn beste vriendin iedere maandag gaan zwemmen. Daarvoor moest ik eerst 20 minuten fietsen, en in het begin was dat leuk, maar toen werd het voor mij steeds zwaarder doordat we gingen verhuizen en ben ik er uiteindelijk mee gestopt. Ja, goed hoor die voornemens!
Maar ik heb mijn doel gehaald om af te vallen.

Voor 2017 neem ik dat doel uiteraard mee. Mijn doel dit jaar is om niet meer aan te komen (en hopelijk meer af te vallen). Dat betekent voor mezelf dat ik moet blijven bewegen.

In november zijn we eindelijk naar ons nieuwe huis verhuisd. Vorig jaar hebben veel mensen enthousiast meegeleefs op Facebook met mijn #balkonmoestuin. Tsja, ondertussen hebben we dus echt een huis met een tuin. Doel voor 2017 is dus ook om een moestuin op te zetten in mijn tuin!
De zaden liggen al klaar, gesorteerd op maand per wanneer ze onder glas (of tegenwoordig plastic) gezaaid kunnen worden, wanneer ze naar buiten mogen, etc.
De uien zitten al in een kweekkastje en deze vakantie is ook gewijd aan het verbouwen van de voortuin!

Door voort te borduren op onze levensstijl die we al hebben, maar daar kleine verbeteringen aan te brengen zijn onze goede voornemens beter te behalen dan radicale veranderingen.
Natuurlijk is vaker sporten belangrijk, maar verplicht jezelf niet meteen tot elke dag 5 km hollen als je gewend bent de hele dag thuis achter een scherm te zitten. Begin dan lekker met een stevige wandeling 1x per week en bouw dat op naar 2x per week, tot je om de dag lekker kunt doorwandelen. En uiteraard kun je het op een gegeven moment ook hollend doen. Wanneer je niet na die tijd dood meer neervalt kun je opbouwen naar verder hollen of wandelen.
Kijk ook gewoon wat je bevalt. Als jij het heerlijk vind om je tussen mensen in het zweet te werken, ga dan zeker naar de sportschool. Als hardlopen veel pijn doet aan de knieën, koop dan niet gelijk stervensdure hardloopschoenen, maar ga eens kijken of een andere sport niet iets meer voor jou is!

Voor mij werkt regelmatig wandelen en af en toe sporten, bewust 3 maaltijden per dag eten, extra vitaminen nemen (die ik nodig heb!) beter om af te vallen dan rigoreus te sporten wat ik dan na een maand toch weer laat vallen.

Mocht je nog goede doelen willen stellen kijk dan naar de volgende elementen in je leven wat je zou willen verbeteren of veranderen:
- Gezin (denk aan vaker je moeder bellen, als je getrouwd bent wat je samen met je partner wil doen, of met kinderen, kleinkinderen etc)
- Gezondheid (ja, vaker bewegen, maar ook meer groente of fruit eten, afvallen of juist aankomen)
- Geestelijk (als je religieus bent, hoe kom je dichter tot jouw Godheid, voor de niet religieuze mensen: hoe vind jij meer rust in je hoofd en vrede met jezelf?)
- Financieel en werk (wil je meer sparen, wil je op vakantie, zuiniger zijn, alleen aanbiedingen kopen, vaker op de markt ipv supermarkt kopen, wat ga je doen met kleding)
- Studie (ook als je werkt kun je blijven bijleren! Wil je meer boeken lezen? Een cursus volgen, bijvoorbeeld pottenbakken, maar ook iets nieuws bijleren is gaaf!)

Uiteraard is er nog veel meer, en veel persoonlijker dingen waar je iets mee kunt doen. Neem er de tijd voor!

Gelukkig nieuwjaar en probeer iets nieuws dit jaar!

Veganisme, de nieuwe religie?!

Veganisme is meer dan alleen vegetariër zijn (geen vlees eten), het is echt een levensstijl! Er worden geen dierlijke producten gebruikt of gegeten, dus geen ei, melk of honing, maar dus ook geen zeep of kaarsen op honingbasis, geen leer (denk schoenen, riemen, of suède kledingstukken), etc.

Tijdens mijn studie heb ik een vriendin leren kennen en zij is overtuigd veganist. We hebben vaak hele goede gesprekken met elkaar gevoerd over haar levensstijl, het was altijd een leuke uitdaging om erachter te komen hoe makkelijk vegan eten eigenlijk is en ik heb veel respect voor haar keuze en levensstijl.
Een andere vriendin van mij is vegetariër, en met haar heb ik ook leuke discussies gehad of het eten van vis nou wel of niet vegetarisch is. Ook voor haar is het leuk om te koken, al moet ik soms nadenken dat kippensoep dus echt niet vegetarisch is! (ook geen soep met balletjes erin)

Toen ik 10 was werd ik lid van de dierenbescherming en was ik een dierenactivist. Toen ik 12 was kon en mocht ik ook collecteren en ergens rond die tijd ben ik vegetariër geworden. In die tijd hield ik ook niet echt van groenten en at ik al helemaal geen champignons (wat vaak als vleesvervanger wordt gebruikt) dus mijn moeder vond het lastig voor mij te koken.
Ik eet nog steeds geen champignons, want ik vind ze gewoon echt vies!
Ondertussen ben ik geen vegetariër meer, maar een zogenaamde flextariër. Dat is iemand die veelal vegetarisch eet maar zo nu en dan een stukje vlees lust. Dat is een persoonlijke keus, maar ook uit financiële overweging, want laten we wel zijn, vlees is ondertussen weer een product voor de 'rijken' geworden. Daarnaast ben ik allergisch voor varkensvlees (waarbij ik vaak de vraag krijg of ik Moslim ben, terwijl ik Christen ben en daar ook voor uit kom).
Dus al met al is het makkelijk om te kiezen voor een vegetarisch gerecht boven een vleesgerecht.

Waarom dan de titel van deze blog?
Onlangs had ik een gerecht gemaakt en die was echt goed gelukt en ook nog eens mooi gepresenteerd op een bord. Ik weet niet meer of mijn man of ik die hadden gemaakt, maar ik had er een foto van gemaakt en op Facebook gepost.

O... de reacties die ik kreeg! Hele discussies over hoe slecht vlees wel niet is, mensen die ineens veganist blijken te zijn en mij probeerden te overtuigen, of bekeren om minstens vegetariër te worden. Zowel openlijk in de reacties onder de foto, als in privé berichten waarin er werd gezegd dat het walgelijk was dat ik het op social media had gepost, en met foto's van dieren erbij (waar deze personen bijstonden op de foto) of ik zo harteloos was etc. Discussies over dierenmishandeling, het circus, dierentuinen, echt alles werd erbij gehaald! Dingen die 20 jaar geleden anders waren dan nu, en waar ik zeker ook dingen van weet, want ja, dieren blijven lieve beesten waar ik enorm van hou!
De 2 vriendinnen die ik eerder noemden hadden gewoon de foto geliked en 1 van hen had er nog iets positiefs over gezegt dat het er mooi uitzag enzo.

Waar ik problemen mee heb zijn de fanatieke veganisten/vegetariërs die je echt persoonlijk aanvallen en je proberen te bekeren tot hun overtuigingen. Dat klinkt enorm als een zendeling die een zieltje probeert te winnen voor zijn/haar kerk!
Ik heb ontzettend veel respect voor mensen die een levensstijl kiezen die bij hen past, hetzij een religie, hetzij Oosterse wijsheden (discussie of Boedhisme en Taoisme religies zijn is voor een andere keer), of veganisme. Ik zal voor mijn vegan vriendin eerder een stuk olijfzeep kopen dan een stuk honingzeep. En bij onze Moslim buurman doe ik ook netjes mijn schoenen uit zonder dat hij het hoeft te vragen.
Maar omdat ik soms wel een lekker stukje kip eet hoef ik niet meteen gebombardeerd te worden tot dierenbeul. En omdat iemand zich gelukkig voelt om geen dierlijke producten meer te gebruiken in haar leven (alle vegans die ik ken zijn vrouw), betekent dat niet dat iedereen zo wil leven!

En de fanatieke vegans laten anderen helaas niet in hun waarden en doen druk hun best om anderen te 'bekeren'. Tegen hun zeg ik: lees de Bijbel eens! 1 Timoteüs 4:1-5

Mijn beide vriendinnen en ik hebben van elkaar geleerd door open te zijn over onze overtuigingen als veganist, vegetariër en Christen. We hoeven elkaar niet te overtuigen van onze gelijk en kunnen onze nieuwsgierigheid naar deze levensstijlen en keuzes die daarbij horen gewoon bevredigen zonder dat ons iets opgedrongen wordt.
Dat is nu waardevol! Ik post regelmatig op facebook dingen over mijn geloof, mijn vegan vriendin post regelmatig dingen over veganisme op haar facebook, we kunnen beide zelfspot hebben over onze levensstijlen en hoe mensen naar ons kijken. Dat zijn nou waardevolle momenten.
Gewoon door je levensstijl uit te dragen, zonder het op te dringen, maar niet hoeven verbergen dat je ergens voor staat, dat is het perfecte voorbeeld. Zo wakker je nieuwsgierigheid op bij mensen en op die manier bereik je veel meer dan anderen aanvallen omdat ze dingen anders zien in het leven.

Probeer iets nieuws? Ja, probeer eens te luisteren en te leren van elkaar.

Het huwelijk: een geheim recept?

Een kennisje van mij heeft veel pech in de liefde, en tijdens een recent gesprek verweet ze me: "Waarom ben jij wel getrouwd en ik niet? Jij wilde niet eens trouwen!"

Die opmerking heeft me enorm aan het denken gezet, en me geïnspireerd deze blog te schrijven. Het is niet in de trant van nieuwe dingen uitproberen, maar wel op een andere manier met jezelf omgaan denk ik.

Het klopt maar deels wat ze zei. Vroeger, toen ik jonger was, wilde ik graag trouwen, maar rond mijn 25ste veranderde dat. Ik had een aantal relaties achter de rug, waarvan de langste 3 jaar duurde en de rest allemaal net aan een jaar. Ik had goede maar vooral ook slechte ervaringen met mannen, en al gauw besloot ik dat ik gewoon een hekel aan mannen had.
Hierdoor dachten zelfs een aantal mensen dat ik lesbisch was, maar laten we het even een relatie"pubertijd" noemen. Ik ging gewoon door een wat langere fase van niet meer weten wat ik nou eigenlijk wilde.

Voorheen had ik een prachtig verlanglijstje met wat ik in een man wilde.
Hij moest langer zijn dan ik, ongeveer even oud, of iets ouder zelfs, de zogenaamde "tall, dark and handsome" was hier volledig van toepassing. Ik hou zelf van zingen, dus mijn man zou ook muzikaal moeten zijn. Dezelfde soort interesses als ik... en ga zo maar door.

In mijn anti-man-fase nam ik al deze dingen dus onder de loep. De vriendjes die ik had voldeden echt niet allemaal aan die eisen, en mijn visie op relaties was best wel voorgeschreven door Disney en Hollywood. Nu ben ik ook feministisch opgevoed, maar mijn zus was ondertussen al gelukkig getrouwd, en ik had gewoon een vader en een moeder die nog altijd happy samen zijn, dus daar lag het ook al niet aan.

De mensen die mij kennen weten dat ik diep religieus ben en dat mijn nummer 1 eis toch echt wel was dat als ik ooit ging trouwen dat ik voor de kerk wilde trouwen, dus dat mijn man ook van mijn geloofsgemeenschap moest komen.

Dus toen ik mijn huidige man voor het eerst ontmoette was het ABSOLUUT GEEN liefde op het eerste gezicht! Hahaha, ons verhaal duurde 3 jaar en is best hillarisch.
Maar voldeed hij wel aan mijn verlanglijstje? Ook al niet! Hij is 3,5 jaar jonger, kleiner, maar wel  "dark and handsome" :)
Waar voldeed hij verder dan wel aan? Wat is het geheime recept van ons huwelijk?

Ik heb mijn man binnen onze kerkgenootschap leren kennen op een activiteit voor jong volwassenen (18-30 jaar), dat was de ontmoeting die ons leven zou veranderen, haha maar niet meteen romantisch!
We hebben elkaar beter leren kennen via Facebook want hij kwam uit België en ik uit Nederland. We raakten bevriend, maar na een poos kreeg hij een vriendinnetje en raakten we elkaar een beetje uit het oog verloren, aangezien ik niet ga zitten stoken in een relatie.
Toen zijn relatie uit ging maakte hij gebruik van die vriendschap om op mijn schouder uit te huilen.
Veel mensen denken gelijk: REBOUND! (ex snel vervangen voor een nieuwe), maar ook daar was geen sprake van. We gingen meer praten, smssen met elkaar (dure grap werd dat, toen ben ik ook overgestapt naar een smartphone om te whatsappen) en gelukkig bestond ook Skype.
Ik was, toen we elkaar leerden kennen, een voltijd gamer (ik was gestopt met een opleiding en had een vrij lange pauze voor ik aan de volgende begon), en hij totaal niet into games in verband met zijn opleiding. Maar toch heb ik hem een game geïntroduceerd die hij leuk vond en die we samen speelden, wat minder toen hij een relatie kreeg, maar dat was wel heel gezellig.

Toen we eindelijk gingen daten (er zat een half jaar tussen het uitgaan van zijn relatie en wij gingen daten) heb ik hem nog meer dingen geïntroduceerd. Onder andere kwamen we erachter dat we beide wel van gezelschapsspelletjes houden. Hij ging meer gamen dan ik. We vonden Marvel films wel erg leuk, maar ik ben een echte sci-fi fan en hij is meer van de fantasy.
Verder ben ik gek op lezen en lees boeken rustig in 1 ruk uit, terwijl hij vaak de rust niet echt heeft om te lezen, alhoewel hij nu wel graag leest, maar stukken minder dan ik. Daar geniet ik ook echt van als we 's avonds samen op bed liggen, allebei met een boek voor ons neus en een kat op schoot.
Dat was ook nog iets, ik was altijd opgegroeid met katten thuis, maar hij had helemaal geen huisdieren! Gelukkig houdt hij wel van katten en had hij een leuke band met de kat van mijn ouders gekregen toen we aan het daten waren.

En zingt hij nou? Hij heeft echt wel een mooie stem hoor! Ik kan enorm genieten als hij aan het meezingen is met liedjes terwijl hij een game speelt, maar hij zegt het zelf dat hij moeite heeft om liedjes aan te leren en toonvast te blijven en we spelen beide geen instrument. Dus helaas blijft het zingen hoofdzakelijk mijn ding.

Dus, als hij nu zo anders is dan ik in veel opzichten, waarom werkt ons huwelijk dan?

Ik wil niet zeggen dat ik een expert ben op het gebied van het huwelijk. We zijn "pas" 2 jaar getrouwd. Vergeleken met onze ouders die beide al 33 jaar getrouwd zijn, vrienden van me hebben onlangs hun 50ste huwelijksverjaardag gevierd, wij komen dus net kijken.
Maar wat ik wel weet is dat compromissen belangrijk zijn, en communicatie.
Ja, je partner mag anders zijn dan jij, dat moet eigenlijk zelfs ook! Ik ben zo blij dat mijn man zijn eigen ding doet en af en toe buiten een balletje gooit terwijl ik thuis lekker zit te haken en fröbelen en soms met mijn vriendin heel gezellig over boeken kan kletsen! Ik vind het leuk dat hij van fantasy houdt en ik van sci-fi, omdat we dat met elkaar kunnen delen en kunnen bespreken waarom we dat leuk vinden, en de verschillen en overeenkomsten daar ook tussen!
Onze opleidingen zijn ook totaal verschillend. Hij is sportwetenschapper en werkt als gymleraar op een basisschool en ik ben kunsthistoricus in spè.

Het belangrijkste is dat we ons geloof met elkaar delen, dat we dezelfde doelen hebben voor de toekomst, dat we veel met elkaar praten, dat we ons eigen ding hebben om te doen, onze eigen interesses, maar ook gezamenlijke interesses. Humor, communicatie en vooral jezelf zijn bij de ander is de sleutel!
Hij haalt echt wel het beste in mij naar boven. In mijn depressie is het soms heel erg moeilijk om een gezin te onderhouden en dagelijkse dingen te doen, en ik erken ook voor mijn lieve man dat het moeilijk is, want mannen willen graag dingen oplossen!
Maar voor hem kom ik mijn bed uit, zij het pas midden op de dag, maar ik wil er ook voor hem zijn. We kunnen bij elkaar uithuilen, we lachen, stoeien en giechelen met elkaar. Kleine inside jokes.
Dat zijn sleutels die tot een goed huwelijk, goede relatie, goed gezinsleven (denk ik) kunnen leiden!

En voor diegenen die pas gaan samenwonen na het trouwen, zoals wij hebben gedaan... je zult voor verrassingen komen te staan, vooral minder leuke. Maar bedenk goed waarom je met de ander bent getrouwd! Vieze sokken naast het bed (hij) of de keuken rommelig achterlaten na het koken (ik) zouden geen redenen moeten zijn om al aan scheiden te denken.
Na 2 jaar getrouwd te zijn houden we nóg meer van elkaar en willen we echt het beste voor elkaar. En soms ook lekker even tijd voor onszelf.

Waarom ik Pokémon Go ben gaan spelen

Het is zomervakantie en binnen no time is de Pokémon Go gekte begonnen. Mijn broertje had voordat het in Nederland was al een proefversie die hij vol enthousiasme aan mij liet zien, niet dat hij er fanatiek over was, maar hij vond het gewoon leuk.
Ik heb nooit Pokémon geweldig gevonden, maar heb het als het er toevallig was wel eens gekeken op TV. Dus ik ken wel een paar Pokémon, leukste daarvan is Pikachu.


Deze Pikachu afbeelding is niet van mij

 Maar toen de Pokémon gekte hier toesloeg en de app in Nederland beschikbaar werd, werd ik knettergek van alle schreeuwende kinderen, tieners en semi-volwassenen die luid in de straat aan het brullen waren, zowel voor als achter ons flatgebouw.
Daar ging mijn zomerrust!
Al snel gingen alle schreeuwers mij irriteren en daar had ik een paar boze berichten op mijn facebook op gezet. Dusdanig dat er mensen waren die dachten dat ik een Pokémon Go hater was.
Ook in het verkeer kwamen er steeds meer Pokézombies. Mensen op de fiets die alleen maar naar hun telefoon staren en niet opletten of voorrang geven. Ik heb me ook rotgelachen om allerlei filmpjes van mensen die tegen lantarenpalen, muurtjes en dergelijke opliepen of juist in water vielen omdat ze zo druk bezig waren om naar hun schermpjes te kijken dat het echt belachelijk werd.
Ook bleken religieuze plaatsen als kerken, tempels en moskees en begraafplaatsen ineens Pokéstops of Pokégyms te worden wat voor veel irritatie bij kerkgangers en begraafplaatsbezoekers zorgde. Ooievaars werden in de buurt van waar ik woon van hun nest gejaagd doordat hun nest, een iconisch punt, een gym was en werd verstoord door luidruchtige Pokémon spelers. Allemaal redenen voor mij om het niet te spelen.

Anderzijds, mijn man is gymleraar en besprak de vele positieve kanten van Pokémon Go ook met mij.
Wat ik al gezien had op mijn broertjes demo versie was dat je zelf echt moet rondlopen om de Pokémon tegen te komen en te vangen. Dus mijn man zei ook dat het juist goed was dat al die binnenblijf gamers nu eindelijk naar buiten kwamen, en dit soort mêmes ontstonden dus:

Geweldig! Ook bevorderd het tot op zekere hoogte sociale contacten aangezien je dus bij gyms met elkaar in contact kunt komen en tegen elkaar kunt vechten. (Nu zijn daar ook weer negatieve verhalen van waar mensen elkaar echt in elkaar hebben geslagen, maar zoverre ik in het nieuws heb gezien nog niet echt in Nederland gebeurd.)

Interessante kennis. Maar mijn mobieltje had toch te weinig geheugen, was al 2,5 jaar oud en kon google maps niet eens fatsoenlijk gebruiken zonder dat ik de app 3x moest opstarten. Dus dan had het spel ook geen zin.
Maar toen ging mijn telefoon stuk en na een zoektocht eindelijk een nieuwe telefoon te hebben gevonden die veel meer geheugen en snelheid had besloot ik, na het installeren van alles wat ik wilde hebben voor studie, reizen en persoonlijk gebruik besloot ik te kijken naar de Pokémon Go app en zowaar wilde die installeren op mijn mobiel!

Mijn eerste ervaringen waren erg naïef aangezien ik geen idee had wat ik kon verwachten, ik kon meteen starten met kiezen tussen 3 Pokémons (wist niet dat het moest kiezen anders had mijn keus anders geweest achteraf gezien), en kon daarna vanuit huis meteen een Ratata vangen, twee zelfs. Nou ik was echt zo trots als een pauw. Maar toen ik die dag op een Pokéstop stond dacht ik echt, ja, okee, en nu? Er gebeurde niets dus dat was jammer. Toen wel nog een andere Pokémon gevangen en voelde me weer helemaal blij. 4 Pokémons op 1 dag, waarvan 1 dus een keus was.

De volgende dag moest ik wat boodschappen doen, dus met de app aan Pokémons gevangen, een gym tegengekomen, maar ik was nog onder de level 5, dus kon niet eens binnen, daarnaast waren de Pokémon erin allemaal boven de 1000 qua sterkte en mijne nog onder de 100, dus no way dat ik me daaraan waagde.

Dag 3 met broertje afgesproken in een plaatselijk park waar hij me de "kneepjes van het vak" heeft geleerd. Hoe werken Pokéstops, wat is een lure en hoe zit het met eieren en hoe werkt de app zelf.
Als je het allemaal goed doet hoef je feitelijk geen echt geld (waar de app ook netjes voor waarschuwd!) erin te steken.
En ik zag meer positieve dingen in het spelletje. Ondanks dat de meeste mensen wel gewoon zombies zullen blijven tijdens het spelen van het spel zijn de Pokéstops eigenlijk allemaal landmarks of speciale dingen aan gebouwen, zoals prachtige muurschilderingen, gedichten, of gewoon gebouwen van waarde zoals een kerk, stadhuis of een plaatselijke trekpleister. Als kunsthistoricus in spé vond ik dat dus helemaal geweldig en kan ik daar ook van genieten. Ik heb in mijn buurt niet alleen een heel nieuw straatje ontdekt (ik dacht dat er alleen een school was, maar blijkt hele flat achter te staan ook) maar ook dat in dat straatje een mooie wandornament was! Ik ben beter naar de beelden in het park gaan kijken en ondertussen gezellig genoten van het gezelschap van mijn broertje. Bijgekletst, Pokémon gevangen en bijna 2 uur in de buitenlucht gezeten wat ook gezond is.

Diezelfde dag waren mijn broertje en ik nog heen en weer aan het appen en kletsen en kwam ik erachter dat Kijkduin ongeveer Pokémon hemel was onder de Nederlandse Pokémon Go spelers. Zeldzame Pokémons, rennende meutes (zoek maar op Youtube!) omdat er een Blastoise was gespot. Een leuke blog van een 30+ meneer gelezen die daar ook maar eens een kijkje is gaan nemen, met heerlijk commentaar! Gewoon nuchtere man die ook de negatieve punten van de drukte, app die soms niet goed werkt of even blijft hangen, net in die cruciale seconden dat je het nodig hebt, gewoon allemaal opnoemde.
Nou, dat leek ons wel wat. Dus samen de stoute schoenen aangetrokken en ondanks dat het een regendag was stond het nog erg vol! Maar inderdaad, je staat op een plein en eigenlijk hoef je nauwelijks iets te doen om Pokémon te vangen. Standaard zijn op de 4 Pokéstops een lure aan waardoor er extra veel Pokémons verschijnen, en soms wat meer zeldzame. Heel veel gelopen heb ik daar niet en op een gegeven moment heb je serieus te weinig Pokéballs om de beestjes te vangen.
Op een gegeven moment werd er een naam van een zeldzame Pokémon geroepen die ergens in de buurt te vinden was en inderdaad hoor, meutes mensen hollen! Tsja, het was nat, ik was doorweekt, toch niet zoveel zin om te rennen. Maar wel echt een hele leuke tijd gehad ondanks dat het erg nat was.

 

Dus, waarom ben ik Pokémon Go gaan spelen? Ik was er nieuwsgierig naar, ik vind het concept van het buiten zijn, bewegen en rondlopen of fietsen enorm goed (in de auto kun je als je onder de 30 rijdt alleen Pokémon vangen en je eieren laten uitbroeden, daarboven doen de belangrijke functies het niet!). Plus ik leer allerlei nieuwe dingen over mijn omgeving en ga veel meer opletten.

Daarnaast heb ik best grappig contact met mensen die geen idee hebben wat Pokémon Go is. Omdat ik een vrouw ben vind men het minder eng om mij te benaderen en is me al een aantal keer gevraagd waarom er altijd zoveel mensen bezig zijn met naar hun scherm te staren in openbare plaatsen.

Het is geen geweldadige sport of spel (alhoewel ik blij ben dat het echt fictieve beestjes zijn want ik kan nog een hele discussie beginnen over of het niet stiekem digitale dierenmishandeling is), en het is voor alle leeftijden. En in principe hoef je er geen stuiver aan uit te geven.

Hopelijk gaan er een paar pondjes extra af wanneer ik weer wat Pokémon vang :D 

Ik leef nog!

Dus, ik ben niet overleden ofzo, en ik probeer nog steeds nieuwe dingen uit. Het enige is dat er op een gegeven moment zoveel gebeurde in mijn leven dat ik mijn blog niet meer kon bijhouden!

Ik heb enthousiast meegedaan aan een zwemvierdaagse,
me opgegeven om in mijn uppie mee te rennen met de Ladiesrun (5 km).
Ik heb meegedaan met een vriendin aan een gratis grafity workshop

Met een andere vriendin heb ik een gratis workshop portretfotografie gevolgd. Ik post hier het portret dat van de fotografe van mij is gemaakt.


Verder heb ik geëxperimenteerd met nagellak, met thema eten, gewoon eten. Ik heb mezelf gestort in een wedstrijd om een etalage te ontwerpen voor de Hunkemöller (helaas niet gewonnen, maar de ervaring was gaaf).

En dit was nog allemaal vorig jaar.

De situatie veranderde voor mij in december toen ik plots een vriendin in huis nam omdat ze dakloos was geworden. Hierdoor veranderde ook een heleboel in huis en heb ik daar ook veel nieuws uit geleerd, niet allemaal noemenswaardig.

Ik ben voor de lol naar een beurs gegaan met een vriendin, de vakantiebeurs. Wat ook echt grappig was om te doen. Ik heb met één van mijn katten met de trein gereisd!


Ik ben gaan leren haken (wat ik al een beetje kon, maar ben het nu echt gaan leren!). En ben dat verder gaan uitbreiden als hobby.
Ik lees nog steeds ontzettend veel! Mensen worden af en toe gek van me als ik het over mijn boeken heb ;) Dus ook een traditie met vriendin opgezet als zij komt eten dan is het "soep en boeken avond".
Mijn manlief vlucht na de "soep" (tis niet altijd soep) achter zijn pc, omdat hij niet zo'n hele enthousiaste lezer is (al leest hij wel gezellig hoor!)

Ik heb meegedaan aan een workshop broodbakken wat ook enorm leuk was!


En uiteraard ben ik ook aan de moestuin gegaan, niet alleen met de Appie plantjes, maar ook mijn eigen keuze.


Zoals je ziet, ik leef nog, ik probeer van alles uit, verbrand regelmatig mijn vingers aan de oven in de hoop iets lekkers te produceren, lees me scheel en haak mijn vingers stuk. Ik geniet volop van de nieuwe dingen die er toch dagelijks worden aangeboden in het leven.

Hoe rot alles soms ook mag gaan, altijd nieuwe dingen proberen waar je blij van wordt!

Toothy Tabs van Lush

Dus wat doe je als je gewone tandpasta helemaal zat bent? Ik vind de extreme mint smaak die door die pasta door je hele mond komt en je smaakpapillen in 1 klap doodmaakt helemaal niet prettig.
Dus ik had bij de Lush de Toothy Tabs ontdekt. Het zijn kleine tabletjes, kleiner nog dan pijnstillers en sommigen lijken net op snoepjes! Ze kunnen er ook naar ruiken J
Verder zitten ze in een handig klein doosje wat ruimtebesparend is als je op vakantie gaat en ook milieuvriendelijk aangezien je papier makkelijker kunt recycelen dan de plastic tubes.

Hoe werkt het?
Nou eigenlijk verrekte simpel. Je maakt je tandenborstel nat, knabbelt op zo’n tabletje tussen je voortanden (niet inslikken, al kan het geen kwaad) en begin gewoon te poetsen. Het gaat vanzelf schuimen en de ene schuimt meer dan de ander.
Er zijn 7 verschillende smaakjes van de Toothy tabs. En nadat ik al met 2 smaken zeer fijne ervaringen heb gehad besloot ik ze allemaal maar uit te testen.

 

Aquatic
Wat zegt de website?
Voor degene die niet van mint houden: limoen, jasmijn en thee zorgen voor een verleidelijke adem, klaar voor een kus.

Wat zegt het doosje?
In een romantische bui? Reinig je tanden met verleidelijke jasmijn, limoen en Earl Grey. Kusje kusje!

Mijn ervaring?
Allereerst zijn de tabs groen-gelig en ruiken ze heel erg sterk naar jasmijn. Erg lekker! Het doorknabbelen was een aparte ervaring aangezien het onmiddellijk een zurig tintelend gevoel gaf. Snel poetsen! Deze schuimt ontzettend sterk (ik vind het altijd grappig om te doen alsof ik hondsdol ben en rare bekken te trekken naar mijn spiegelbeeld).
Als je al even aan het poetsen bent komt de Earl Grey smaak vrij. Althans, dat denk ik aangezien ik geen zwarte thee drink.  Die smaak blijft ook hangen na het spoelen (doe ik gewoon met water) en ik heb iedere keer een lekker fris gevoel.

En de kus?
Hij vond het wel okee. Niet iets speciaals ofzo. Het was licht en niet enorm aanwezig en dat vond hij wel prima.

Atomic
Wat zegt de website?
Koffie, kardemom, gember en kruidnagel. Goed als je snel last van aften hebt en het verdrijft vieze smaakjes.

Wat zegt het doosje?
Verklaar de oorlog aan een slechte adem. Poets met deze extreem effectieve Tab met koffie, kruidnagel en gember.

Mijn ervaring?
De tabs zijn een beetje grauw-beige van kleur en ruiken heel sterk naar kruidnagels! Op het moment dat je het tabje begint te knabbelen begint de explosie al! Atomic is echt het juiste woord voor deze Toothy Tabs! Een explosie van kruidnagel vooral proef je door je hele mond. Het schuim is dan ook licht bruinig van kleur. Je moet echt okee zijn met kruidnagels en de geur (en in dit geval ook de smaak) om deze tabs te gebruiken. Wel moet ik het eens zijn met dat het slechte adem en vieze smaakjes verdrijft! We hadden de dag ervoor knoflook gegeten en dat ruik en proef je vaak de volgende dag nog, maar na 1 poetsbeurt met deze kanjers was ik dus van zowel de smaak als de geur volledig af! De koffie is na het poetsen de overheersende smaak.

En de kus?
Op deze manier test mijn man mee. Hij vond deze erg lekker smaken na de zoen, prettig ruiken ook en was er erg tevreden over.

Breath of God
Wat zegt de website?
Vanille, venkel en sandelhout. Voor als je iets ander wilt dan mint.

Wat zegt het doosje?
Voor een hemels gevoel gebruik je deze. Sandelhout reinigt je tanden en geeft je adem de geur van een engeltje.

Mijn ervaring?
Dit was mijn eerste Toothy Tabs die ik uitprobeerde (heb het op alfabetische volgorde gezet) en ik kan niet anders zeggen dan dat ik er enorm blij mee ben. De eerste keer dat ik het gebruikte had ik echt wel zoiets van: Wat gebeurt hier? Wat moet ik hiervan vinden? Maar ondertussen ben ik het gewend en vind ik het heel erg lekker. Ik heb altijd het gevoel dat ik de adem van Egyptische koningen heb ofzo ;)

De tabs zijn licht-beige en de geur uit het doosje is niet sterk, maar wel te definiëren als sandelhout. Het schuimt lekker, maar voelt een beetje zanderig tegen de tanden. Ik vind dat zelf wel prettig eigenlijk.

En de kus?
Ja, is goedgekeurd door manlief. Ruikt lekker en is ook een lekker smaakje in tegenstelling tot mint.

Chou chou… I love you
Wat zegt de website?
Rozenolie en rozenpoeder.

Wat zegt het doosje?
Poets je tanden met deze romantische tab voor echte rozenkusjes.

Mijn ervaring?
Ook weer beige tabjes met een zeer sterke rozengeur. Iedereen die andere producten van Lush heeft geprobeerd met Ro’s argan oil herkent onmiddellijk de geur. Dit was mijn tweede smaakje dat ik heb uitgeprobeerd en dat was gelijk weer een andere ervaring! De rozensmaak is heel apart en zeer sterk aanwezig. Niet iedereen vind het lekker en sommigen moeten er eerst aan wennen, zoals ik. Het schuimt vrij sterk.

En de kus?
Als er iets is wat je partner in een romantische bui krijgt dan zijn het deze tabjes wel! Mijn man vond het ‘zeer verleidelijk.’

Dirty
Wat zegt de website?
Helemaal niks, behalve de gebruikelijke uitleg die ze steeds over de Toothy Tabs geven. Ik vraag me af of dit de eerste was die ze hadden uitgevonden.

Wat zegt het doosje?
Een poetsbeurt met Dirty Toothy Tabs staat garant voor wat oraal plezier! Sexy frisse adem zorgt voor een sprankelende frisse wind in je slaapkamer.

Mijn ervaring?
Het zijn witte tabjes met een sterke munt geur… dat belooft wat! En tot mijn stomme verbazing valt de munt echt enorm mee! Er zit een licht citrus smaakje erbij naast de munt en het is inderdaad lekker verfrissend! Maar niet zo extreem als gewone munt smaak tandpasta. Omdat het allemaal natuurlijke producten zijn is het niet zo branderig als bij een tube tandpasta.

En de kus?
“hmm, lekker” was zijn reactie, maar hij proefde het verschil niet met gewone tandpasta. Dus geen oraal plezier of sexy frisse adem bij deze Tabs ;)

Sparkle
Wat zegt de website?
Citroen, zwarte peper en grapefruit zorgt voor een stralend schone lach en een frisse smaak.

Wat zegt het doosje?
Dol op stralend witte tanden? Dan is Sparkle jouw poetsvriend. Citroen, grapefruit en zwarte peper doen al het werk.

Mijn ervaring?
Off-white tabjes glimlachen je al toe uit het doosje. Met hen ook een lichte citrusgeur. Bij sparkle dacht ik gelijk dat ze ook glitters erin zouden verwerken (Lush heeft eetbare glitters!) en ik moet eerlijk zeggen dat ik wel beetje teleurgesteld was dat de tabjes zelf niet sparkling zijn.
Knabbel knabbel, SOWIE dat is zuur!!! En moment dat je gaat poetsen dan bijt het! Sjonge die peper is sterk! Goed, dat is een zeer pittige ervaring en deze is voor mij niet voor herhaling vatbaar!
* Na enkele keren gebruikt te hebben vind ik deze bijvoorbeeld erg lekker ook bij een vieze smaak in mijn mond of als ik veel last van mijn tandvlees heb. Mensen met wondjes of die binnenkort naar de tandarts moeten kan ik sterk aanraden deze een week te gebruiken en het voelt allemaal een stuk gezonder!

En de kus?
Het heeft geen sterke smaak maar “smaakt wel fris,” aldus manlief.

Ultra blast
Wat zegt de website?
Extreem schoon gevoel! 3 soorten munt, lavendel en wasabi. Wasabi werkt antibacterieel en geeft je een echte kick.

Wat zegt het doosje?
Voor de meest frisse adem die je je voor kunt stellen. Reinig je tanden met de driedubbel krachtige mix van mint, wasabi en lavendel. Je mond valt open van zoveel poetskracht.

Mijn ervaring?
De tabjes zijn een beetje wit-groenig. En de mint geur stuitert je al tegemoet voor het doosje zelfs maar open is! Het proefde heel erg zoet en bleef zoet! Wat ongelofelijk lekker! Het schuimt flink wanneer het water erbij komt en het geeft meteen een erg lekkere nasmaak op de tong. De lavendel is sterker dan de munt wat ik persoonlijk erg lekker vind.

En de kus?
Het hielp niet dat hij verkouden was toen ik het voor het eerst op hem uitprobeerde. Maar toen hij beter was vond hij het wel erg lekker en fris.

Zijn conclusie was: zoenen met jou is sowiso fijn.... Ja uiteindelijk moet je toch zelf de tandenpoetstest doen om te kunnen oordelen. Ik kan alleen zeggen dat het een fijne nieuwe ervaring was voor mij die zolang deze tabjes bestaan mij zullen helpen om deze te gebruiken in plaats van de gebruikelijke tandpasta. Ook als je net je tanden hebt gepoetst en daarna gaat eten dan overheerst die smaak je mond niet en je proeft prima wat je eet! :)

Zorg voor de natuur en probeer iets nieuws met deze Toothy Tabs!

Het taboe van het vrouw-zijn

Onlangs had ik een winkeldate met een vriendin. Zij was een paar pondjes aangekomen en toe aan een nieuwe garderobe. Ze kent mijn shopmanieren, weet waar ik goedkoop leuke kleren vandaan haal, plus ze vond het gezelliger om samen te winkelen dan alleen.
Belt ze me de dag zelf op en fluistert over de telefoon: "Vind je het erg als ik het afzeg, ik ben namelijk ongesteld."
Ik (hardop): "Joh doe niet zo gek! Ben je al lang ongesteld? (ja, al paar dagen) Dan doe je toch gewoon tampon in, of een boxershort over je slip, dan hoef je je geen zorgen over doorlekken te maken."

We zijn uiteindelijk wel gaan winkelen, maar met een rood hoofd vertelde ze me dat ze me wel heel open vind over dat soort dingen.
Dit gesprek heb ik ook met haar gevoerd en inspireerde me om hier over te schrijven.

We leven in een "moderne" wereld waarin feitelijk het vrouw-zijn nog altijd taboe is. Praten over het feit dat je ongesteld bent, of je maandverband of tampons prettiger vind, je schaamhaar scheert of een mening over borstvoeding in het openbaar hebt zijn nog altijd gesprekken die in het openbaar op fluistertoon onderling worden besproken, als ze al besproken worden!
Maar dat zijn nou eenmaal dingen die bij het vrouw-zijn horen!!!

Daar waar er steeds meer openlijk over het seksleven wordt gesproken en hoe de perfecte man of vrouw er wel niet uit zou moeten zien kan rustig op een terrasje over de thee. Maar als er op datzelfde terrasje een vrouw haar kind borstvoeding geeft vliegt het commentaar in het rond. En bijdehante moeders (die het ook meestal open en bloot, met nadruk op bloot, doen) mengen zich dan ook ff lekker in de discussie.
Als moeders al besluiten borstvoeding aan het kind te geven dan zijn er eigenlijk 3 typen te onderscheiden. Het type dat het gewoon niet in het openbaar doet, vaak met de reden dat het rustiger voor zowel moeder als kind is.
Het tweede type bedekt het met een doek, maar geeft wel in het openbaar voeding. Hier heb ik zelf totaal geen problemen mee.
En het derde type dat ik al eerder noemde dat het open en bloot, met nadruk dus op het blote, doet. Zelf vind ik dat niet echt gepast. Het interesseert me niet dat de moeder haar kind wil voeden, daar gaat het mij niet om. Het is voor mij onprettig om in het openbaar ongevraagd naar blote borsten te kijken en dat is denk ik het grootste probleem dat veel mensen met borstvoeding hebben.
Maar goed, dit blijft dus altijd een discussiepunt met veel bekvechten.

Schaamharen! Tsja, dankzij onze voorouders Adam en Eva, en de interpretatie die de vroegchristelijke kerk aan de zondeval hebben gegeven, is het gebied rondom de geslachtsdelen dus de schaamstreek genoemd. Een gebied waar je je dus voor moet schamen. Wat ook de reden is waarom we allemaal aangekleed rondlopen (totdat het zomer wordt, maar dat is een ander verhaal).
De enige met wie ik over schaamhaar heb kunnen praten is met mijn moeder.
Nu kan ik me wel voorstellen dat dit best een intiem stukje van je lichaam is waar je niet open en bloot (ja alweer dat blote) over wil praten in het openbaar. Maar ook onder vriendinnen is dat een onderwerp waar met rode wangen en oren voorzichtig of liefst helemaal niet over wordt gesproken.
Maar ja, over beenharen scheren wordt wel rustig in de trein gesproken met elkaar!
Zelfs mannen praten iets opener over het scheren van hun ballen, of juist niet, en de voor en nadelen ervan.
Tsja, moet ik nou met valentijn een hartje erin scheren of niet? (het is een enorm gedoe en gekloot dus no worries!)

En dan het maandelijks terugkerende euvel: de menstruatie!
Wanneer mannen terugkomen van de voetbal, sportschool of waar ze ook zich hebben uitgeleefd, mogen ze praten over al hun pijntjes en krampjes en zieligheden die feitelijk niks zijn met de eerste paar dagen dat een vrouw ongesteld is.
De krampen in de buik en rug die de baarmoeder veroorzaakt, wat feitelijk lichte weeën zijn, kunnen zeker de eerste 2-3 dagen ervoor zorgen dat vrouwen het liefst met een kruik en 2 pakjes pijnstillers (en chocola binnen handbereik) op de bank liggen en niet meer bewegen.
Daarnaast zijn er nog de andere ongemakken als hoofdpijn, misselijkheid, puistjes, jeuk (ik ben altijd extra allergisch rond die tijd), en onverklaarbare trek in vettige en/of zoete dingen.
En als je even pech hebt en last hebt van je PMS (week tot paar dagen voor je ongesteld wordt) dan ben je ook niet te genieten! En in mijn geval mag dan "de hele wereld oprotten." Hahaha.

En waarom kan dat niet besproken worden?
Ik kom uit een open gezin met een vader die chill genoeg was om naar de supermark te gaan, de maandverband te zoeken en mij dan te bellen: "welk merk wil je eigenlijk? Always? Ja, maar daar hebben ze zoveel van! Welke kleur dan?"
En dat niet op fluistertoon. Dus ik ben echt wel blij dat er thuis gewoon over gepraat kan worden.
Toen mijn man voor het eerst maandverband moest kopen voor me stond hij met een rode kop in de winkel nadat ik hem had uitgelegd welk merk en welke kleur daarvan ik wilde. Dat was hij helemaal niet gewend! En meeste van mijn mannelijke vrienden die voelen ook het taboe om erover te praten. Vervolgens schrikken ze zich dan rot dat ik er gewoon heel open over praat, maar hoe moeten ze anders weten waarom ik chagrijnig ben en nu eens geen knuffel wil?

Dus wat kunnen wij doen om het taboe te doorbreken? Gewoon erover praten. Misschien niet meteen op een terrasje of in de trein, maar minstens onder elkaar.
Ik ben blij dat ik een man heb die begrijpt dat als ik ongesteld ben ik 2 dagen niet of nauwelijks geknuffeld wil worden, dat er voldoende chocola in huis moet zijn en dat er maandverband moet komen.

Probeer iets nieuws: DOORBREEK HET TABOE!