President Thomas S. Monson heeft een verhaal verteld van Jay Hess, een vliegenier die in de jaren zestig van de vorige eeuw boven Noord-Vietnam werd neergeschoten: ‘Twee jaar lang had zijn familie geen idee of hij leefde of dood was. Zijn cipiers in Hanoi stonden hem uiteindelijk toe om naar huis te schrijven, maar beperkten zijn boodschap tot minder dan vijfentwintig woorden.’ President Monson vroeg: ‘Wat zouden u en ik tegen onze familie zeggen als we ons in dezelfde situatie bevonden — als we ze meer dan twee jaar niet hadden gezien en niet wisten of we ze ooit weer zouden zien? Hij wilde iets schrijven dat de familie thuis zou herkennen als zijn woorden, maar hij wilde ze ook zinvolle raad geven. En dus schreef broeder Hess het volgende: “Dit is belangrijk: tempelhuwelijk, zending, studie. Zet door, stel doelen, schrijf geschiedenis, neem twee keer per jaar foto’s.”’
Wat zou u aan uw kinderen schrijven als u maar vijfentwintig woorden of minder kreeg?
Aangehaald door: Rosemary Wixom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten